Jezioro Solińskie na krańcu świata
Zbliżając się do południowo-wschodniego krańca Polski, tuż przed wysokimi Bieszczadami, pośród lasów, dolin i wzgórz przedgórza Bieszczadzkiego trafimy na jedyny w swoim rodzaju akwen, który odmienił tą część kraju, ale i stworzył wspaniałe możliwości turystyki wodnej i aktywnego wypoczynku.
Dojeżdżając do Polańczyka od strony Leska, podróżujemy doliną Sanu, rzeki, której wody, dzięki zaporze, tworzą Jezioro Solińskie. Tuż po wjeździe do Polańczyka, po lewej stronie ukazuje się dolina wypełniona błękitną wodą, wraz z okolicznymi wzgórzami tworzy wspaniały krajobraz o olśniewającej urodzie, długa linia brzegowa ze skomplikowaną strukturą, pełna jest urokliwych zatoczek, a lesiste wzgórza zanurzają się w wodzie pod przeróżnymi kątami. To prawdziwie sekretny akwen, zawsze pozostawiający coś do odkrycia, zmieniający się okresowo poziom wody dopełnia tajemnicy.
Przez lata wokół jeziora powstało szereg domów wypoczynkowych, domków letniskowych, przystani żeglarskich i plaż. Infrastruktura nie obniża jednak walorów krajobrazowych miejsca.
Temat budowy zapory na Sanie powstał na początku XX wieku, lecz skomplikowana sytuacja gospodarcza oraz brak infrastruktury w latach 20-tych, zatrzymały budowę tuż po wykonaniu części fundamentów. W latach 30-tych powrócono do projektu, lecz ponownie go przerwano z powodu wybuchu II wojny światowej. Po jej zakończeniu, został opracowany plan energetycznego wykorzystania zasobów wodnych Sanu, na podstawie którego w latach 1960 - 1968 powstała zapora o długości 664 metrów, 82 metrach wysokości i 8,4 metrach szerokości w koronie.
Jest to największa zapora z dopływem naturalnym w Polsce, a jezioro solińskie, największym sztucznym zbiornikiem wodnym. Budowa wymusiła przeniesienie ponad setki gospodarstw z okolic wsi Solina, Teleśnica, Sanna, Horodek, Chrewt, Sokole i Wołkowyi zamieszkiwanych przez około 3000 osób. Kilka lat wcześniej, bo w 1960 r. zbudowano zaporę w Myczkowcach, o wysokości 17,5 i długości 460 m, która utworzyła tzw. Jezioro Myczkowskie, pełniące funkcję zbiornika wyrównawczego dla elektrowni wodnej w Solinie. Powstała elektrownia, szczytowo - pompowa, ma moc 136 MW i cztery turbiny, jednak głównym celem zapory jest zapobieganie powodziom.
Jezioro Solińskie to 2200 ha powierzchni wody, 166 km linii brzegowej, blisko 500 mln m3 pojemności, jego jedno odgałęzienie zapełnia 27 kilometrów doliny Sanu, a drugie 14 kilometrów doliny Solinki. Tak duża powierzchnia i rozległa przestrzeń utworzyły bardzo malownicze rozlewisko, pełne oryginalnych i zaskakujących zakątków, sprzyjających cumującym jachtom. Górzyste brzegi sprawiają, iż dostęp do nich jest tylko z wody.
Usytuowanie zalewu podwyższa poprzeczkę wymaganiom żeglarskim, ale jednocześnie daje wiele frajdy całej załodze. W trakcie nawet krótkiego rejsu można doznać zarówno mocnych porywów jak i całkowicie bezwietrznej aury, co tylko podkreśla zależność od kaprysów natury.
Przepłynięcie całego jeziora, o 50 km długości głównych odnóg, zajmuje czasami kilka dni, a innym razem kilka godzin.
W bezpośrednim otoczeniu zbiornika działa szereg wypożyczalni sprzętu wodnego, a lokalne kluby żeglarskie organizują liczne imprezy i zawody żeglarskie, np. regaty o "Błękitną Wstęgę", Puchar Prezesa Krośnieńskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego, Puchar Dyrektora WZW "Jawor" i Zakończenie Sezonu Żeglarskiego.
Miejsc do spacerów nad wodą jest wszakże niewiele, z powodu zmieniającego się jej poziomu, jednak w głównych miejscowościach i przy ośrodkach wypoczynkowych można korzystać z tego rodzaju aktywnego wypoczynku na wiele sposobów, choćby przechadzając się po tamie, lub po pomostach i przystaniach.
Kąpiele ograniczone są do miejsc strzeżonych, ponieważ brzeg jeziora w przeważającej większości opada stromo, woda bywa zimna z racji dużej głębokości, a dno gdzieniegdzie pokryte jest pozostałościami zalanego lasu.
Na Jeziorze Solińskim obowiązuje strefa ciszy, zatem jednostkami o napędzie mechanicznym są łodzie policji i WOPR oraz statki spacerowe.
Na akwenie Jeziora Solińskiego i Myczkowskiego obowiązują ogólne zasady amatorskiego wędkowania, są to wody nizinne, a rzeki San, Solinka i potoki to wody górskie. Potok Wołkowyjka objęty jest całkowitym zakazem wędkowania.
Woda ma I klasę czystości co sprzyja występowaniu urozmaiconej fauny, spotkać można klenie, pstrągi, lipienie i brzanki. Złowić można także sandacze, okonie, szczupaki, sumy, bolenie, leszcze, sieje, węgorze i wiele innych.
Opłatę za wędkowanie można uiścić na przystani WZW "Jawor" oraz przy hodowli pstrąga w Polańczyku , w biurze GK PZW w Solinie, w Gospodarstwie Rybackim w Wołkowyi, amatorzy mogą wziąć udział w licznie organizowanych zawodach.
ZDROWE CIEKAWE ATRAKCJE
Dla żeglujących akwen stwarza bardzo wiele możliwości, od organizacji różnych tras rejsu, przez zwiedzanie okolicznych portów i przystani, eksplorację licznych odnóg, po nocne cumowanie przy brzegu. Pływając po jeziorze, można odwiedzić jedną z czterech wysp. Wyspę Dużą, Energetyka, jedyną zamieszkałą, na którą z Polańczyka przeprawiamy się promem ma powierzchnię około 34 ha, znajdują się tu ośrodki wypoczynkowe, węzeł sanitarny oraz przystań, port macierzysty naszego jachtu. W odnodze doliny Sanu znajduje się Wyspa Skalista, która z jednej strony posiada strome urwisko, a z drugiej piaszczystą plażę. Wyspa Mała, zwana również Zajęczą, jest najmniejszą stałą wyspą na zalewie. Niekiedy, przy bardzo niskim poziomie wody, można odnaleźć jeszcze jedną wysepkę nazywaną Okresową. Szczyt zatopionej góry, znaleźć można w połowie zalewu, pomiędzy zaporą w Solinie a Cyplem Polańczyka.
Klimat żeglarski tworzy również liczne grono stałych bywalców, a często organizowane imprezy dodają miejscu charakteru letniego kurortu. W Polańczyku znajduje się również kilka sanatoriów i domów uzdrowiskowych. Wody zalewu złagodziły ostre górskie powietrze, dzięki czemu powstał specyficzny mikroklimat z bardzo czystym powietrzem. Występują tu wody mineralne wodorowęglanowo-sodowe, jodkowe, borowe „Polańczanka" oraz chlorkowo-wodorowęglanowo-sodowe, bromkowe, jodkowe, fluorkowe i bromowe „Solinianka” wykorzystywane w kuracji pitnej i kąpielach leczniczych.
Możliwości spędzania aktywnie czasu, spokój i wspaniałe walory krajobrazowe powodują, iż wypoczynek nad Jeziorem Solińskim jest zwykle bardzo efektywny, czego Państwu serdecznie życzymy, zespół AQUAVILLA.